De Laatste Rivier
De laatste rivier is een edel streven,
een weelderig baken, eindig maar ferm;
als alle vijanden zijn verdreven
rest nog het water, het oorspronkelijke scherm.
Onteigende dijken verlaten het water,
geblakerde akkers doden de tijd
die is achtergelaten door later,
in een zeldzaam gebaar van mogelijk spijt.
De laatste rivier is een edel streven,
een woordeloos einde, overmoedig maar fier;
als alle vijanden zijn verdreven
rest nog het water, de oevers op een kier.
( 1991 )
( 1991 )