De Boulevard Van De Breekbaren
De Boulevard Van De Breekbaren is een onverharde weg,
een stippellijnen beweging die zonder enig overleg
is neergedwarreld voor de voeten van rustelozen,
voor wie het niet meer wisten, en nooit kozen.
Niemand hier vraagt naar je verleden;
wat geeft het ook of iemand doodde in steden,
stal van kerken of zich verloor in angstaanvallen,
bezweet en hol - één van de talloze, verplichte gevallen.
Een besmeurde steen geeft aan waar het pad begint;
het is de rustplaats van één van de eerste vreemden,
neergelegd daar waar hij zich bevond
toen zijn dagen zich herenigden met de grond
waarop later, zo verschrikkelijk veel later ontheemden
zich ontfermen over elkaar, en hetgeen hen bindt.
( 1992 )